انواع فیلر های تزریقی از گذشته تا به حال

فیلرهای تزریقی از گذشته تا امروز

پرکننده های تزریقی سابقه ای طولانی دارند که به دوران باستان بازمی گردد، زمانی که از موادی مانند چربی، کلاژن و حتی زهر زنبور عسل برای حجیم کردن پوست استفاده می شد. با این حال، تا قرن بیستم بود که فیلرهای تزریقی مدرن ساخته شدند. در اینجا مروری کوتاه بر تاریخچه فیلرهای تزریقی از گذشته تا امروز است:

کلاژن: در دهه 1980، کلاژن مشتق شده از گاو اولین پرکننده تزریقی مورد تایید FDA بود. برای پر کردن چین و چروک، خطوط ریز و جای زخم استفاده می شد.

هیالورونیک اسید: اسید هیالورونیک (HA) برای اولین بار به عنوان یک پرکننده تزریقی در اروپا در دهه 1990 استفاده شد. این ماده در سال 2003 توسط FDA برای استفاده در ایالات متحده تایید شد. HA یک ماده طبیعی است که در بدن یافت می شود و به آبرسانی و حجیم شدن پوست کمک می کند. در حال حاضر یکی از محبوب ترین انواع پرکننده ها است که امروزه استفاده می شود.

انتقال چربی: در اوایل دهه 1900، چربی برای اولین بار به عنوان پرکننده برای اصلاح ناهنجاری های صورت استفاده شد. امروزه هنوز هم به عنوان یک پرکننده طبیعی استفاده می شود که می تواند نتایج طولانی مدت ارائه دهد. انتقال چربی شامل برداشتن چربی از قسمتی از بدن، تصفیه آن و سپس تزریق آن به ناحیه دیگری است که نیاز به حجم دارد.

پرکننده های مصنوعی: در دهه 1990، پرکننده های مصنوعی مانند پلی ال-لاکتیک اسید (PLLA) و هیدروکسی لاپاتیت کلسیم (CaHA) معرفی شدند. این پرکننده ها تولید کلاژن را تحریک می کنند و نتایج طولانی مدتی را ارائه می دهند. آنها اغلب برای چین و چروک های عمیق، چین های صورت و کاهش حجم استفاده می شوند.

پرکننده های جدیدتر: در سال های اخیر انواع جدیدی از پرکننده ها از جمله Belotero، Juvederm Voluma و Restylane Refyne ساخته شده است. این پرکننده‌ها برای ارائه نتایج طبیعی طراحی شده‌اند و اغلب برای بازگرداندن حجم به گونه‌ها، چانه و لب‌ها استفاده می‌شوند.

به طور کلی، فیلرهای تزریقی از روزهای اولیه خود راه طولانی را پیموده اند. امروزه، گزینه‌های متنوعی برای کمک به رفع طیف وسیعی از نگرانی‌های آرایشی وجود دارد، و این پرکننده‌ها با توسعه فناوری‌ها و تکنیک‌های جدید به تکامل خود ادامه می‌دهند.

پرکننده های تزریقی از زمانی که برای اولین بار در دهه 1980 معرفی شدند، راه طولانی را پیموده اند. در اینجا تغییراتی وجود دارد که از آن زمان در فیلرهای تزریقی رخ داده است:

تنوع بیشتر پرکننده ها: در ابتدا، پرکننده های تزریقی از کلاژن ساخته می شدند که از گاو یا جسد انسان گرفته می شد. با این حال، امروزه گزینه های بسیار بیشتری از جمله اسید هیالورونیک، هیدروکسی لاپاتیت کلسیم و اسید پلی ال لاکتیک موجود است. هر پرکننده خواص و مزایای منحصر به فرد خود را دارد.

نتایج ماندگارتر: در حالی که پرکننده های اولیه فقط چند ماه دوام می آورند، پرکننده های جدیدتر می توانند نتایجی را ارائه دهند که تا دو سال یا بیشتر دوام می آورند.

ایمنی بهبود یافته: پرکننده های تزریقی عموماً ایمن هستند، اما پیشرفت های فناوری آنها را حتی ایمن تر کرده است. به عنوان مثال، برخی از پرکننده های جدیدتر حاوی لیدوکائین هستند، یک بی حس کننده موضعی که می تواند به کاهش درد در طول فرآیند تزریق کمک کند.

نتایج طبیعی تر: با بهبود تکنیک ها و فناوری، فیلرهای تزریقی اکنون می توانند نتایج طبیعی تری ارائه دهند. انژکتورهای ماهر می توانند از پرکننده ها برای بهبود ویژگی های صورت و در عین حال حفظ ظاهر طبیعی استفاده کنند

خطر کمتر واکنش های آلرژیک: برخی از پرکننده های قبلی خطر بیشتری برای واکنش های آلرژیک داشتند، زیرا از محصولات حیوانی ساخته شده بودند. با این حال، بسیاری از پرکننده های جدیدتر از مواد مصنوعی ساخته شده اند و خطر واکنش های آلرژیک را کاهش می دهند.

درمان های سفارشی: امروزه می توان فیلرهای تزریقی را برای رفع نیازهای خاص هر بیمار سفارشی کرد. این به یک رویکرد شخصی تر برای درمان اجازه می دهد و می تواند منجر به نتایج بهتری شود.