تیمی بین المللی از محققین مولکول جدیدی را شناسایی کردهاند که در فیبروز پوستی دخیل است. فیبروز پوستی بیماری خطرناک است که با التهاب و سخت شدن بافت پوستی مشخص میشود. این مطالعه جدید برای اولین بار به بررسی نقش این مولکول درفیبروز پوستی پرداخته است و راه را به سمت ایجاد درمانهای جدید برای این بیماری باز میکند.
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه مکانیسم جدیدی را برای تکوین فیبروز پوستی نشان میدهد و میتواند به طور موثر برای مطالعه سایر بافتهایی که دچار فیبروز میشوند مانند ریهها، کبد، قلب و کلیه نیز مورد استفاده قرار گیرد. با وقوع فیبروز در بافتهای نام برده شده، این بافتها سفت و متورم شده و در نهایت عملکرد طبیعیشان را از دست میدهند. مکانیسم دقیقی که به موجب آنها فیبروز ایجاد میشود به خوبی درک نشده است و در حال حاضر درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد. در این مطالعه محققین در دانشگاه کالیفرنیا کشف کردهاند که مولکولی به نام فیبولین-5، نقش مهمی را در تکوین فیبروز پوستی در موش ایفا میکند. فیبولین -5 مسئول تشکیل الاستین در بافتهای پیوندی است. از آن جایی که کلاژن بخش عمدهای از بافتهای پیوندی را تشکیل میدهد، اغلب مطالعات صورت گرفته روی فیبروز، بیشتر به این جزء مولکولی پرداختهاند و از پرداختن به نقش مولکولهایی دیگری مانند الاستین غافل ماندهاند. با فوکوس کردن روی الاستین، محققین دریافتند که تکوین فیبروز در بافت پوستی با فیبولین-5 مرتبط است. محققین به مطالعه موشهایی پرداختند که مهندسی ژنتیک شده بودند تا به فیبروز پوستی مبتلا شوند و دریافتند که به طور قابل ملاحظهای سطح فیبولین-5 در بافت پوستی آنها در مقایسه با موشهای طبیعی بالاتر است. سطوح بالای فیبولین-5 در بافت پوستی، انسانهای بیمار مبتلا به فیبروز پوستی نیز مشاهده میشود. آنها میگویند که سطوح افزایش یافته فیبولین-5 موجب ایجاد غیر طبیعی مقادیر انبوه از الاستین میشود که این امر به نوبه خود موجب سفت شدن و التهاب بافت پوستی میشود. هم چنین محققین نشان دادند که برداشتن فیبولین-5 از موشهای مهندسی ژنتیک شده، قبل از این که آنها مبتلا به فیبروز پوستی شوند، مانع از بروز فیبروزهای پوستی میشود. با توجه به آن چه گفته شده به نظر میرسد دستکاری سطوح فیبولین-5 میتواند استراتژی درمانی برای درمان فیبروز پوستی باشد.