با توجه به بررسی های انجام شده توسط پزشکان و متخصصان ورزشکاران قبل از این که به ورزش بپردازند باید از نظر پوستی مورد معاینه و بررسی قرار بگیرند تا بتوان از گسترش بیماری های پوستی جلوگیری شود . این معاینه ها به طور کلی در تمام نواحی بدن به ویژه درنواحی ماننـد پـشت و داخل گوشها، نواحی تناسلی و باسن، کف پا، انگشتان و بین آنها، پشت سر و دهان از حیث وجود ضـایعات، باید مـورد توجـه قـرار گیرنـد. ورزشکار باید از نظر علائم عمومی همچون تب، 72 ساعت قبل از فعالیت ورزشی بررسی گردد و حتما دقت شود که هیچ ضایعه پوستی که دارای ترشحات است وجود نداشته باشد و تا قبل از حضور در سالن و یا استفاده از وسایل ورزشی از سرایت یا عدم سرایت بیماری به سایر مجموعه و هم تیمی ها و یا تماشاگران اطمینان حاصل شود.
گروهی از محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره مساله ضایعات پوستی در ورزشکاران تحقیقات گسترده ای را کرده و به طور کامل این مساله با اهمیت را زیر ذره بین برده اند.
با توجه به تحقیقات انجام شده در این زمینه، بیماری های پوستی در ورزشکاران با توجه به علت آن دسته بندی شده است و اصلی ترین این دسته بندی به شرح زیر است:
به گفته منصور نصیری کاشانی، پژوهشگر مرکز آمـوزش و پـژوهش بیماریهای پوست و جذام دانـشگاه علـوم پزشـکی تهران "مهمترین بیماریهای پوستی مکانیکی تاول ناشی از اصطکاک، میخچه، سیاهی پاشنه، هماتوم زیر ناخن، پـــاپول هـــای پیزوژنیـــک، پنجه چمن، نوک پستان دوندگان، ترک پوستی، ندول ورزشکاران، ناخن گلف بازان، باسن دوندگان، شانه شناگران و قرمزی ناشی از حرارت اشاره کرد."
همچنین اضافه کرد: "بیماریهای درماتیت تماسی، خارش شناگر و کهیر خورشیدی نیز از بیماریهای التهابی شایع در بین ورزشکاران بهحساب میآیند. همچنین از فولیکولیت باکتریایی، آبسه و کورک، سلولیت و باد سرخ و بیماری اریتراسما میتوان بهعنوان عفونتهای باکتریایی اشاره کرد"
طبق بررسی های انجام شده در این تحقیقات می توان به عفونت های ویروسی مولوسکوم، هرپس سیمپلکس، فولیکولیت و کچلی نیز به عنوان بیماری های ویروسی حائز اهمیت که ورزشکاران را درگیر خود می کند و برای پیشگیری و مقابله با آن برنامه ویژه ای را در نظر گرفت
یکی از مهمترین مسائل که در قشر ورزشکار باعث پیشامد بیماری ها و ضایعات پوستی است تعریق است زیرا هرچه تعریق بیشتر باشد فضا برای تکثیر باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها مساعدتر است.
همچنین عوامل میکروبی می تواند از سطوح مختلف همچون تشک و تجهیزات و نیز لباس مرطوب ورزشی انتقال یابد که می تواند خطر ایجاد ایجاد التهاب باکتریهای فولیکول مو یعنی فولیکولیت افزایش دهد.
جهت جلوگیری از گسترش اینگونه عفونت ها می توان به شستشوی بدن، لباس و حوله توجه ویژه ای داشت . به همین دلیل گفته می شود که ورزشکاران پس از هر تمرین و بازی حتما دوش بگیرند و لباس خود را تعویض کنند و دستان خود را با آب گرم و صابون به مدت 20 ثانیه بشویندو حتما پس از آن خشک کنند.
در ادامه به برخی از رابطه بیماری ها با نوع ورزش اشاره می کنیم
مالش و اصطکاک پشت بدن در اثر تماس با دستگاههای ورزشی ممکن است باعث بروز آکنه یا تشدید آن شود .نوعی آکنه نیز در اثر گرما و سایش در نواحیای مانند شانهها، پشت و سر به وجود میآید.
زگیل پوستی بیماری ویروسی شایعی است که بخصوص در فصل تابستان به راحتی قابل انتقال است . در فصل گرما به دلیل رطوبت و تعریق، زمینه رشد و انتقال این ویروس مساعدتر است. بیماری پای ورزشکاران، عفونتی شایع و مسری که در کف پا و پوست بین انگشتان ایجاد میشود که دلیل اصلی آن وجود رطوبت، آب و هوای گرم، عوض نکردن کفش و جوراب و نشستن مرتب پا می باشد
تماس های پوستی بین افراد و تماس با سطوحی مانند تشک خطر انتقال چنین عفونت هایی را تشدید می کند. عفونتهای پوستی در ورزش میتواند علل باکتریایی، ویروسی یا قارچی داشته باشد و زردزخم، کورک، تبخال عفونی و زگیل مسری در کشتیگیران بیشتر دیده میشود
سایش نیز عاملی شایع برای بروز ضایعات پوستی در ورزشکاران است که معمولا در اثر اصطکاک در نواحی بین پوست و لباس ورزشی و نیز سطوح دیگر پوست ایجاد میشود. کف دست و پاشنه پا مستعد این عارضه هستند. علاوه بر این، اصطکاک ناشی از سایش بین لباس و پوست میتواند باعث التهاب و حتی خونریزی گردد.
سوارکاران و افرادی که دچار اضافه وزن هستند یا کسانی که در فعالیتهای بدنی سنگین شرکت میکنند، بیشتر دچار این عارضه می گردند.