با توجه به بررسی ها و مطالعات جدید، عامل بیماری پسوریازیس سه نوع پروتئین می باشد که با توجه به این مورد و هدف قرار دادن این سه نوع پروتئین می توان به درمانی موثر برای بیماری پسوریازیس دست یابیم.
پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که در افرادی با پوست سفید بیشتر دیده می شود و حدودا 2 تا 3 درصد افراد با پوست سفید تحت تاثیر آن قرار می گیرند. طبق مطالعات انجام شده، نشان میدهد که این بیماری خود ایمنی از نظر ژنتیکی با چاقی و دیابت و دیگر حالت های سندروم متابولیک مرتبط می باشد
از مهمترین علائم بیماری پسوریازیس که می توان به آن اشاره کرد، به وجود آمدن لکه های ضخیم قرمز رنگ بر روی پوست و همچنین فلس های نقره ای رنگ می باشد که بسیار دردناک می باشد و در اغلب موارد سبب خارش موضعی می گردد. این عارضه عموما در نواحی زانو، آرنج، قسمت هایی از پوست کف سر، کف دست ها و پاها و همچنین بخش هایی از کمر دیده می شود ، البته گاها در اطراف ناخن ها، ناخن پا، داخل دهان هم دیده می شود.
برای بیماری پسوریازیس درمان های موثری وجود دارد که در برخی بیماران موثر واقع می شود و در برخی دیگر به دلیل ساختار بدن صرفا تسکین دهندع است و به طور موقتی تاثیرگذار است . به همین دلیل است که محققان به دنبال روشی دائمی و همگانی هستند
مطالعات جدید محققان موسسه ایمونولوژی لاهویا در آمریکا نشان میدهد که یکی از اصلی ترین عوامل بیماری پسوریازیس نوعی پروتئین به نام WEAK است . این پروتئین در فرد بیمار، موجب می گردد تا به سلول های پوستی آسیب برسد. همانطور که در بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی و انسانی نشان داده شده است که اگر برای درمان روی این پروتئین اقدام شود و آن مورد هدف قرار گیرد می توان درمانی موثر را داشت. با توجه به همین بررسی ها این پروتئین بیشترین تعامل را با یکی از سلول های پوستی به نام کراتینوسیت دارد
این پروتئین همراه با دو نوع پروتئین دیگر به نام های TNF وIL-17 در تحریک التهاب نقش دارند و التهاب را در بیماران مبتلا به پسوریازیس کنترل می کنند. با توجه به بررسی ها چنانچه بتوان این پروتئین را به گونه ای تحت کنترل قرار داد که نتواند عملکرد خود را بر روی سلول کراتینوسیت داشته باشد می تواند یک روش درمانی موثر برای بیماران مبتلا به پسوریازیس باشد.
هضم ناقص پروتئین می تواند یکی از عواملی باشد که موجب پدید آمدن بیماری پسوریازیس یا صدف گردد. چنانچه هضم پروتئین ناقص صورت گیرد و میزان جذب ایسدهای آمینه در روده ها کافی نباشد، باکتری های موجود پروتئین را به صورت ترکیبات سمی شناخته و تجزیه می کنندکه تعدادی از این سموم تولید شده از پروتئین ها موجب پدید آمدن پسوریازیس می گردد.
از آنجایی که تشخیص این بیماری توسط خود فرد گاها ممکن است دشوار باشد و با بیماری های پوستی دیگر همچون اگزما اشتباه گرفته شود، چنانچه فکر می کنید که علائم این بیماری را دارید با پزشک خود مشورت کنید تا با بررسی علائم و یک معاینه کوچک، این بیماری را تشخیص دهد . چنانچه تشخیص دشوار باشد با نمونه برداری از پوست و آزمایش بر روی آن، تشخیص انجام شده و با توجه به آن درمان آغاز می گردد.
شدت بیماری با بررسی تاثیرگذاری آن بر روی کیفیت زندگی فرد مورد ارزیابی قرار می گیرد.
خفیف: علائم بیماری کمتر از سه درصد از بدن شما را درگیر میکند؛
متوسط: علائم بیماری بین ۳ تا ۱۰ درصد از بدن شما را درگیر میکند؛
شدید: علائم بیماری بیش از ۱۰ درصد از بدن شما را درگیر میکند.
روش درمان بیماری پسوریازیس با توجه به درجه آن و تاثیرگذاری آن در بدن فرد و درصد درگیری می باشد
درمانهای موضعی (Topical treatments): کِرمها و پمادهایی که روی پوست بیمار استعمال میشوند
نور درمانی (phototherapy): در این نوع درمان، پوست در معرض انواع خاصی از پرتوهای ماورای بنفش قرار میگیرد
درمان هدفمند (Systemic therapy): در این درمان انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز میشود
در کنار روش درمانی دارویی میتوان با رعایت یک سری نکات ساده باعث تسریع در درمان شد. این موارد شامل :
نتایج این مطالعه در نشریه Science Immunology منتشر شده است.